pas ziemi

См. также в других словарях:

• neutralny — neutralnyni 1. «nie skłaniający się w żadną stronę, nie podlegający niczyim wpływom; bezstronny, niezależny» 2. «zachowujący neutralność, nie biorący udziału w konflikcie, w wojnie między państwami; nie należący do żadnej z walczących stron»… …   Słownik języka polskiego

• korytarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydłużone i wąskie pomieszczenie, z którego wchodzi się do innych pomieszczeń : {{/stl 7}}{{stl 10}}Korytarz wyjściowy, szkolny.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

• pobocze — n I; lm D. poboczeczy «przestrzeń po bokach czegoś, pas boczny, zwłaszcza pas ziemi biegnący z każdej strony drogi o nawierzchni twardej» Pobocza jezdni. Pobocza sceny. Samolot kołujący na poboczu drogi startowej. Iść lewym poboczem drogi.… …   Słownik języka polskiego

• grządka — ż III, CMs. grządkadce; lm D. grządkadek 1. «niewielki pas ziemi uprawnej, zwykle w ogrodzie, odgraniczony rowkami» Grządka kwiatowa, warzywna. Grządka fasoli, grochu, stokrotek, tulipanów. Obsiać, pleć grządki. 2. «mała grzęda, drążek dla… …   Słownik języka polskiego

• grzęda — ż IV, CMs. grzędaędzie; lm D. grzędaęd 1. «pas ziemi uprawnej w ogrodzie lub na polu odgraniczony rowkami» Grzęda kwiatowa. Grzęda fasoli, grochu, kapusty, ogórków. 2. «żerdź, drążek, pręt, na którym odpoczywa ptactwo domowe» Kurza grzęda. □ Daj… …   Słownik języka polskiego

• podłokietnik — m III, D. a, N. podłokietnikkiem; lm M. i 1. «boczna poręcz krzesła lub fotela, na której można oprzeć łokieć» Drewniane, lakierowane, miękkie podłokietniki. Podłokietniki do samochodu. 2. wojsk. «kilkunastocentymetrowy pas ziemi służący do… …   Słownik języka polskiego

• przydroże — n I; lm D. przydrożeży «pas ziemi po bokach drogi porosły trawą» Iść gęsiego przydrożem. Chwast ten rośnie na miedzach i przydrożach …   Słownik języka polskiego

• rabata — ż IV, CMs. rabataacie; lm D. rabataat «pas ziemi obsadzony roślinami ozdobnymi; wąska grządka kwiatowa» Rabaty kwiatów. Rabaty róż przed blokami. ‹niem. z hol.› …   Słownik języka polskiego

• ścieżka — ż III, CMs. ścieżkażce; lm D. ścieżkażek «wąski pas ziemi wydeptany przez ludzi lub zwierzęta albo specjalnie wytyczony i ubity dla pieszych (np. w parkach); wąska droga, dróżka» Wąska, kręta, stroma ścieżka. Ścieżka polna, leśna, górska. Ścieżka …   Słownik języka polskiego

• zagon — m IV, D. u, Ms. zagonnie; lm M. y 1. «wąski, długi pas ziemi uprawnej, ograniczony bruzdami» Zagon ziemniaków, buraków. 2. hist. «oddział wojska zapuszczający się w głąb obcego terytorium, najeżdżający obcą ziemię; wypad w głąb obcego terytorium» …   Słownik języka polskiego